Damascenka lub demeszka. Szabla ze stali damasceńskiej z wzorzystą głownią. Wyrabiane w Damaszku szable cieszyły się w dawnej Polsce doskonałą opinią i były bardzo popularne. Według opinii można nimi było ciąć żelazo i nie szczerbiło to klingi.

(1755-1818), generał; obrońca Warszawy w powstaniu kościuszkowskim 1794. W 1797 twórca Legionów polskich we Włoszech; brał udział w kampaniach napoleońskich; 1806 organizował powstanie w Wielkopolsce, senator Królestwa Polskiego. Od jego nazwiska pochodzi nazwa polskiego hymnu narodowego "Mazurka Dąbrowskiego", który powstał we Włoszech, w Reggio w czasie formowania legionów.

Uroczyste przeprosiny. Deprekacja odbywała się najczęściej w kościele przy zgromadzonej publiczności, a przepraszający odczytywał treść przeprosin.

W XV i XVI wieku żołnierz piechoty polskiej. W XVIII wieku zwano tak już tylko ciury obozowe, pachołków miejskich utrzymujących porządek w miastach, a także szeregowych żołnierzy.

Rodzaj drewnianej dachówki. Wąska deseczka łupana z pnia drzewa iglastego

Dwie babie to forma liczby podwójnej. Używano jej w przypadkach, gdy mówiono o dwóch rzeczach. Kiedy była mowa o trzech, czterech itd. używano form liczby mnogiej. Używanie liczby podwójnej zaczęło zanikać około XVII wieku, a jej funkcje przejęła liczba mnoga. Do dziś jednak zachowały się pewne formy tej liczby. Np. w przysłowiu "Mądrej głowie dość dwie słowie". Nadal jeszcze też mówimy dwoma rękoma (w liczbie mnogiej rękami), co jest dawną formą l. podwójnej.

Rezydencja szlachecka. Na terenie całej Rzeczpospolitej - Korony i Litwy dwory przeważnie bywały drewniane na murowanej podmurówce. W podmurówce mieściła się piwnica, w której składowano trunki. Sień dzieliła dwór na dwie części: czeladną i przeznaczoną dla gości. Melchior Wańkowicz tak opisywał dwór swojej babki: "Dom był niski. Belki podpierały sufity [...]. Na wprost ganku [...] była sień ogromna, ciemniawa, chłodna zawsze. Z sieni owej szło się na lewo do dużego stołowego pokoju, gdzie długi jak plant kolejowy stół biegła pod przeciwległą ścianę. Na ścianie tej od góry do dołu wisiały święte obrazy, a pomiędzy nimi ogromny krzyż z relikwiami świętych."

Osoba piastująca wysoki urząd państwowy albo kościelny.

Ziemianin, właściciel majątku ziemskiego. Także ten, kto dziedziczy po kimś majątek.

Koniczyna o różowych kwiatach. Pola porośnięte taką koniczyną wyglądają z daleka jakby płonęły, pałały ogniem.