W dawnej Rzeczpospolitej nie istniała instytucja policji. Gdy w sprawach spornych trzeba było siłą egzekwować wyrok sądowy, strona, która wygrała sprawę zwracała się do starosty, a ten zwoływał tłum szlachty i na jej czele zajmował sporną posiadłość. Bywały także zajazdy bez wyroku sądowego i te były ścigane przez prawo.

Wieś zamieszkana przez drobną szlachtę. Życie szlachty zaściankowej nie różniło się w zasadzie niczym od życia chłopów. Sami pracowali na niewielkich polach. Mieli jedynie, jako szlachta, prawo uczestniczenia w sejmikach, prawo wyboru posłów i króla. Z powodu biedy szlachta zaściankowa często "trzymała się pańskiej klamki", stanowiła klientelę bogatych magnatów, którzy w zamian za funkcje na swoich dworach kupowali głosy szlacheckie na sejmikach.

Popularna nazwa praw i przywilejów wywalczonych przez szlachtę w dawnej Rzeczpospolitej. Między innymi należało do nich prawo wyboru króla w głosowaniu powszechnym całej szlachty. Możność wypowiedzenia królowi posłuszeństwa, o ile ten złamałby podpisane przez siebie umowy. Posłuszeństwo tylko tym prawom, które szlachcic sam uchwalił.

Szabla mająca na klindze cyfry (portrety, daty) dotyczące panowania króla Zygmunta III Wazy. Zygmuntówki używane były przeważnie przez stronników króla.

Część Litwy położona nad dolnym Niemnem. W średniowieczu teren rywalizacji litewsko - krzyżackiej, a w 1411 roku włączona do Litwy.

Zbiór praw wojennych nazwany tak od koloru okładek. W myśl praw zapisanych w "Żółtej księdze" całkowitą władzę nad prowincją poddaną jej mocy ma dowództwo wojskowe.

Ubranie męskie w dawnej Polsce. Był to strój przypominający krojem dzisiejszą sutannę. Posiadał stojący kołnierz i wąskie rękawy. Zapinany był na haftki, guziczki lub guzy. Żupan był elementem stroju narodowego. Nazwa pochodzi z włoskiego słowa giubbone (kabat, kamizelka). Nosiło się go pod kontuszem. Latem noszono żupany z lnu, a zimą z wełny. Żupany dla bogatych szyto z kolorowego sukna lub jedwabiu.